صدیقه کیانفر در خانه ابدی آرام گرفت
تاریخ انتشار: ۷ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۰۹۰۳۳۰
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از فارس، مراسم تشییع پیکر زنده یاد «صدیقه کیانفر» هنرمند سینما، تئاتر، رادیو و تلویزیون صبح امروز؛ چهارشنبه ۷ خرداد در بهشت زهرا(س) برگزار و مراسم تدفین وی در قطعه هنرمندان انجام شد. در این مراسم «محمد صالحی» وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، حمید شاه آبادی معاون صدا، سیدمحمد طباطبایی مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت، حمیدرضا افتخاری مدیرکل هنرهای نمایشی رادیو و رادیو نمایش، جمعی از هنرمندان نظیر اصغر همت، سوسن پرور، امید زندگانی، مجید حمزه، کامیار محبی و .
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این مراسم اصغر همت در سخنانی گفت: هرچه غلو بشود در گفتن خوبی های خانم کیانفر باز هم حق مطلب درباره ایشان ادا نشده است. محبت و نگاه مهربان خانم کیانفر را مممکن است فقط از مادرشان دیده باشند. محبت و مهربانی که ایشان داشت نظیر مادرمان بود. ایشان همیشه سرشار از نشاط و زندگی بود.
در ادامه نیز طباطبایی تظهار کرد: صحبت کردن راجع به خانم کیانفر خیلی سخت است. ایشان از معدود بازیگران ایرانی هستند که در همه حوزه های نمایشی کار کرده اند و تا سال های آخر عمر خود کار کردند و در ۸۶ سالگی روی صحنه تئاتر رفتند و کار کردند. تشکر می کنم از دوستان تئاتری که از خانم کیانفر دعوت کردند تا ما شاهد بازی ایشان باشیم. وی در طول عمر هنری خود در آثار سینمایی متعددی از جمله «هامون»، «آپارتمان شماره ۱۳»، «مأموریت آقای شادی»، «همسر» و «من زمین را دوست دارم» ایفای نقش کرده بود.
«بچه های کوچه دوستی» هنگامه مفید، «همه بچه های من» مرضیه برومند، «بی گناهان» احمد امینی، «میوه ممنوعه» حسن فتحی و «رسم عاشقی» سعید سلطانی نیز از جمله مجموعه های تلویزیونی هستند که صدیقه کیانفر در آن ها به ایفای نقش پرداخته بود. حضور در نمایش های «دریاچه پنهان» مسعود دلخواه و «هایلایت» سوسن پرور از جمله تجربیات تئاتری زنده یاد کیانفر بودند.
منبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: تئاتر بازیگر سینمای ایران تلویزیون صدا و سیما سازمان بهشت زهرا خانم کیانفر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۰۹۰۳۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» در سینماتک خانه هنرمندان ایران
به گزارش خبرگزاری مهر، دهمین برنامه از سلسله جلسات نمایش فیلم تئاترهای شاخص با همکاری مشترک انجمن صنفی منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران خانه تئاتر و سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش فیلم تئاتر «عروسی خون» اختصاص دارد.
فیلم تئاتر «عروسی خون» (محصول ۱۹۸۱ اسپانیا/ ۶۷ دقیقه) به کارگردانی کارلوس سائورا بر مبنای نمایشنامه‌ای نوشته فدریکو گارسیا لورکا چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید.
پس از نمایش این فیلم تئاتر نشست نقد و بررسی آن با حضور عباس غفاری (میزبان) و محمودرضا حبیبی (منتقد تئاتر) برگزار می‌شود.
در رابطه با خلاصه داستان این نمایش آمده است: «در استودیوی رقص «آنتونیو گادس» (گادس)، اعضای گروه در حال گریم و آماده شدن برای اجرای برنامه هستند. پس از آنکه گادس به‌عنوان رقصنده اصلی و طراح رقص توضیحاتی به اعضا می‌دهد، اجرای «عروسی خون» آغاز می‌شود: لئوناردو (گادس) دل‌باخته زنی (هویوس) در آستانه ازدواج است. پس از یک صحنه پُرتنش در مراسم عروسی، همه متوجه می‌شوند که عروس نیز دل‌باخته لئوناردو است. عروس و داماد (خیمه‌نز) سوار بر اسب مراسم را ترک می‌کنند و لئوناردو نیز آنان را تعقیب می‌کند. ۲ مرد در نزاعی خونین، با چاقو یکدیگر را از پا در می‌آورند و عروس تنها و مغموم کنار ۲ جسد می‌گرید.»
سائورا پس از ساختن چند فیلم متأثر از اینگمار برگمان، با «عروسی خون» به دوره جدید و پویای فیلمسازی‌اش گام می‌گذارد. حاصل کار، فیلمی خاص است که بدون تردید یکی از بهترین آثار سینمای اسپانیا در دهه ۱۹۸۰ است. ایده ساخت یک نمایشنامه مشهور فولکلوریک در سالنی خالی از تماشاگر از سوی گادس و تبدیل شدن آن به مایه و داستان اصلی سائورا، از آن رویکردهای درخشان و جریان‌ساز پست‌مدرنیستی است که دنیای متن و بیرون از متن را با هم درمی‌آمیزد.
به‌رغم بومی بودنِ دست‌مایه و حتی اجرا که درک جزییات رقص‌ها و موسیقی آیینی فلامنکو را تنها برای اسپانیایی‌ها ممکن می‌کند، فیلم از چنان زبان نمایشی برخوردار است که هر تماشاگری را با خود همراه می‌کند. کارِ سائورا، از سوی دیگر، تنها ضبط و عرضه این باله‌های باشکوه نیست بلکه او با دوربینش، تأویلی از «عروسی خون» ارایه می‌دهد. با «عروسی خون»، سائورا ژانر موزیکال را وارد عرصه‌ای تازه و غیر آمریکایی می‌کند.
کد خبر 6095577
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟